نام هفت دروازه شیراز
چکیده مطلب
شهر شیراز مهم‌ترین تقاطع راه‌های ارتباطی شمال به جنوب و شرق به غرب ایران می‌باشد.
همچنین در دوران هخامنشیان، شیراز در مسیر شوش به تخت‌جمشید و پاسارگاد بوده است.
در دوران ساسانیان شیراز نیز راه ارتباطی بین شهرهای مهمی همچون استخر، بیشاپور و گور به شمار می‌رفته است.
برای ورود به این مسیرها نیاز به ساخت دروازه‌هایی متعدد در شیراز بود و در زمان عضدالدوله‌دیلمی 8 دروازه در شیراز ساخته شد.
در این مقاله می‌خواهیم درباره نام هفت دروازه شیراز صحبت کنیم.
با ما همراه باشید.
گردشگری تخصص ما و مشاوره سفر رسالت ماست.
آنچه در این مطلب مطالعه خواهید کرد:
- هفت دروازه شیراز
- دوازه کازرون
- دروازه قرآن در هفت دروازه شیراز
- دروازه اصفهان
- دروازه سعدی
- دروازه شاه‌داعی‌الی‌اله در هفت دروازه شیراز
- دروازه قصابخانه
- دروازه باغشاه در هفت دروازه شیراز
- سخن آخر مسافر سلام
هفت دروازه شیراز
این 8 دروزاه عبارتند از استخر، غسان، سلم، کوار، بند آستانه، فهندژ، شوشتر و منذر.
کریم خان زند حصار شیراز را کوچکتر کرد و تعداد دروازه‌های را به 6 دروازه کاهش داد.
میهمان‌نوازی و استقبال از مسافران، رسمی است که در میان شیرازی‌ها ریشه دوانده است به‌طوری که حتی در معماری این شهر نیز تاثیر گذاشته است.
یکی از این نمادهای معماری در گذشته، دروازه‌هایی در گوشه گوشه شهر است که به میهمانان و مسافران خوش آمد می‌گفتند.
امروزه در شیراز تنها دروازه قرآن باقی مانده است و مابقی آنها حضور فیزیکی ندارند؛ اما در حافظه مردم ثبت شده اند و برای آدرس دادن مورد استفاده قرار می‌گیرند.
نام امروزی دروازه‌ها، دروازه قرآن، دروازه اصفهان، دروازه سعدی، دروازه قصابخانه، دروازه کازرون و دروازه شاه‌داعی‌الی‌اله است.
چنانچه مایلید درباره این هفت دروازه اطلاعاتی داشته باشید، مقاله نام هفت دروازه شیراز را دنبال کنید، هرچند امروزه این دروازه‌ها با این نام‌ها خوانده نمی‌شوند.
دروازه کازرون
دروازه شوشتر بعدها به دروازه کازرون تغییر نام داد.
حتی بعد از کاهش یافتن دروازه‌های شیراز، دروازه کازرون همچنان باقی ماند.
به محله‌ای که دروازه کازرون در آن جای دارد، محله سنگ سیاه می‌گویند.
یکی از مراکز اصلی بافت تاریخی شیراز، دروازه کازرون و محله‌های اطراف آن است که هسته اولیه شکل‌گیری شهر شیراز می‌باشند.
از جاذبه‌های مهم تاریخی و مذهبی در این دروازه، بقعه امامزاده سیدتاج‌الدین‌غریب است.
دروازه قرآن در هفت دروازه شیراز
معروف‌ترین دروازه شیراز، دروازه قرآن است که در ورودی شیراز به اصفهان قرار گرفته و مسافران را با دعای خیر، راهی سفر می‌کند.
دروازه قرآن شیراز در بین کوه‌های باباکوهی و چهل‌مقام واقع شده است و بر روی تنگه‌ای به نام تنگه الله اکبر قرار گرفته است.
علت نامگذاری دروازه قرآن، قرآنی است که بر بالای آن وجود دارد.
نخستین باری که بنای دروازه قرآن به فرمان عضدالدوله‌دیلمی یکی از امرای آل‌بویه ساخته شد. به فرمان او، بر بالای این دروازه، قرآنی نهاده شد.
تا مردم از زیر آن رفت و آمد کرده و به حکم برکت قرآن، مسافرت خود را به سلامت برسانند.
اما عدم رسیدگی به این بنای ارزشمند، موجب تخریب دروازه قرآن شد.
سپس کریم‌خان‌زند آن را بازسازی نمود و شکل جدیدی از دروازه قرآن ایجاد کرد.
معماران در بالای دروازه، اتاقکی جهت نگهداری قرآن‌ها ایجاد کرده و دو جلد قرآن به خط ثلث را در آنجا گذاشتند.
در سال 1327 هجری شمسی، حاج حسین ایگار که به نام اعتمادالتجار معروف بود، دروازه قرآن کنونی را با فاصله کمی از محل دروازه قبلی بنا کرد.
این بنا به وصیت او اتاق کوچک سمت چپ دروازه که مشرف به دره کنار بود، به عنوان آرامگاه او در نظر گرفته شد.
دروازه قرآن در سال 1375 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
در دروازه قرآن می توانید از مزار خواجوی کرمانی، بوستان اطراف دروازه قرآن بازدید نمایید.
دروازه اصفهان
دروازه استخر تغییر نام داد و به دروازه اصفهان معروف شد که یکی از محله‌های قدیمی شیراز است.
دروازه اصفهان از جنوب به بازار وکیل شمالی (بازار نو) و از شمالی به پل علی‌ابن‌حمزه و راه ورودی به دروازه قرآن و جاده اصفهان متصل می‌شود.
به همین دلیل به دروازه اصفهان معروف شده است.
همچنین از غرب به محله موردستان و از شرق به خیابان شهناز و انتهای دروازه سعدی متصل است.
اعیان و اشراف شیرازی در روزگاران قدیم در دروازه اصفهان، زندگی می‌کردند.
شغل بیشتر آنها چوب‌فروشی بود.
ولی امروزه فقط خرابه‌هایی از دکان‌های قدیمی باقی مانده است.
محله دروازه اصفهان مجموعه‌ای از محله‌های درب شاهزاده، چپرخانه، محله ده‌بزرگی‌ها، بازارچه فیل است.
دروازه سعدی
در خروجی شرقی شیراز دو دروازه بنام‌های دروازه قصابخانه و دروازه سعدی بوده است که این دو در امتداد هم قرار داشتند.
دروازه سعدی در خیابان زند نزدیکی میدان ولی‌عصر شیراز واقع شده است.
در قدیم، دروازه سعدی، مملو از مزارع و سبزیکاری بودند.
در نزدیکی مزارع، چاه‌هایی قطور با دهانه حدود سه متر برای آبیاریشان حفر شده بودند.
سیستم آبکشی هم با طناب و دولچه (سطل‌های دست‌دوز لاستیکی) و اسب و استر بوده است.
دروازه شاه‌داعی‌الی‌اله در هفت دروازه شیراز
یکی دیگر از دروازه‌های قدیمی شیراز، دروازه شاه‌داعی‌الله می‌باشد.
امروزه دروازه شاه‌داعی‌الله در بولوار سیبویه، ابتدای خیابان آرامگاه شاه‌داع الله واقع شده است.
علت نامگذاری این دروازه مقبره‌ی عارف بزرگ دروازه شاه‌داعی‌الله در نزدیکی آنجا می‌باشد.
شاه‌داعی‌الی‌اللّه از عرفا قرن نهم هجری در شیراز است.
نام او محمود ملقب به نظام‌الدین و مشهور به شاه‌داعی‌الی‌اللّه است و 35 جلد کتاب و اشعار مختلف تألیف کرده است.
شاه‌داعی‌الی‌اللّه در سال 870 هجری قمری فوت کرد و آرامگاه وی در ضلع جنوب شرقی گورستان دارالسلام قرار دارد.
دروازه قصابخانه
نام دیگر دروازه قصابخانه، دروازه کوار می‌باشد، زیرا در مسیر شیراز به کوار واقع شده است.
امروزه دروازه قصابخانه بین فلکه شهید مفتح و فلکه خاتون واقع شده است.
همچنین در زمان حال اثر زیادی از این دروازه باقی نمانده است.
دروازه باغشاه در هفت دروازه شیراز
در ابتدای خیابان باغشاه یا فلسطین کنونی دروازه ای بوده است که به دروازه ی باغشاه معروف بود.
امروزه هیچ اثری از آن باقی نمانده است.
در گذشته به دروازه ی غسان نیز خوانده می‌شده است.
سخن آخر مسافر سلام
امروزه فقط دروازه قرآن پابرجاست و مابقی از بین رفته‌اند و پیشنهاد مسافر سلام بازدید از این سازه‌ی شگفت‌انگیز است.
شیراز یکی از شهرهای زیبا در ایران می‌باشد که از نظر جاذبه‌های تاریخی، طبیعی، مذهبی، ادبی و هنری غنی می‌باشد.
شما می‌توانید برای سفر به شیراز و رزرو هتل های شیراز از سایت رزرواسیون آنلاین مسافر سلام استفاده نمایید.
جهت رزرو هتل مشهد به لینک ضمیمه شده مراجعه نمایید.